ศิลปกรรมในวิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร พ.ศ 2546

แนวคิด

การสร้างสรรค์งานจิตรกรรมสื่อผสมชุดวิทยานิพนธ์นี้มีแนวความคิดจากศิลปะและวัฒนธรรมพื้นถิ่นของภูมิภาคอีสานที่เอกลักษณ์อีสาน เอกลักษณ์ไทย โดยใช้เทคนิค และวัสดุ พื้นบ้าน วัสดุธรรมชาติ นำมาสร้างสรรค์ โดยการแสดงออกถึง "ความจริงแท้ของวัสดุ" ผสมผสานกับ ความเป็นจริงของกระบวนการ อันเป็นเอกลักษณ์ของชาวชนบทมาผสมประสาน กันในงานจิตรกรรมสื่อผสมรูปแบบกึ่งนามธรรม เพื่อถ่ายทอด ความคิด และความรู้สึกส่วนตัวเกี่ยวกับความงามที่เรียบง่าย สามัญ ซื่อบริสุทธิ์ สะท้อนถึงภูมิปัญญา วิถีชีวิตที่กลมกลืนกับธรรมชาติแบบวิถีชนบทไทย
การสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมสื่อผสมของข้าพเจ้า ชุดความประทับใจในจังหวะของเส้น และรูปทรงการจากทอผ้า ที่มีมาจากการศึกษาถึงสิ่งของเครื่องใช้ในวัฒนธรรมการทอผ้าที่มีความงาม ทั้งทางด้านรนูปทรง และจังหวะของเส้นด้ายที่สลับซับซ้อนจนกลายเป็นผืนผ้าที่มีลวดลายที่สวยงามและสาระของวัตถุที่ทรงคุณค่าของความดีงามของภูมิปัญญาท้องถิ่นธรรมชาติเป็นแหล่งอารยธรรม สำหรับมนุษย์ได้แสวงหาเรียนรู้ไม่จบสิ้น ในอดีตสังคมชนบทเป็นชุมชนที่เติบโตจากการหล่อหลอมของอายุธรรมทางธรรมชาติ วิถีชีวิตจึงเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับธรรมชาติ แต่ปัจจุบันวัฒนธรรมความเจริญ ทางเทคโนโลยีกำลังเดินสวนทางกับธรรมชาติและทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในชีวิต ข้าพเจ้าจึงเห้นความสำคัญของความงามของวัฒนธรรมการทอผ้า ทั้งในเรื่องของจัวะของเส้นลายและรูปทรงของกี่ทอผ้า รวมทั้งเครื่องมือ เครื่องใช้จากวัฒนธรรมการทอผ้า